In een klaslokaal liggen de verhalen vaak voor het oprapen. De taallogica van kinderen is verfrissend soms met hun eigen kijk op woorden. Zelf zou je er niet op komen. In mijn jaren als leerkracht heb ik prachtige uitdrukkingen en taalvondsten gehoord van basisschoolleerlingen.
- Het schoolbord is kapot, het hangt scheef, en ik vertel de kinderen uit groep 5 dat er iemand komt om het te maken. Dat laat even op zich wachten. Een jongen vraagt op een dag, terwijl hij kritisch naar het scheve schoolbord kijkt:
“Juf, wanneer komt die makelaar nou een keer langs?” - Groep 5; lesje woordenschat, een gesprekje over sportclubs en teams. Op een gegeven moment komt het woord ‘teamgeest’ aan de orde. Gezien de grootte van de ogen van de leerlingen en de ‘huh!-nooit-van-gehoord’-blikken, leg ik een en ander uit:
“Ze bedoelen dat er in een team een bepaalde sfeer is; elkaar helpen bijvoorbeeld en dat je elkaar dingen gunt.”
Tijdens mijn toelichting zit een jongetje gedecideerd nee te schudden; ogen half dicht, wenkbrauwen omhoog. Hij weet het zeker: dat is het allemaal niet en de juf zit er ver naast!
“Nee hoor juf, bij ons op voetbal heeft de teamgeest een bandje om zijn arm.”
“Je bedoelt de aanvoerder?” vraag ik.
“Ja, dát is de teamgeest!”
Dus! - “Juf, mag ik u iets onleuks vertellen?”
- Twee vriendinnen uit groep 8 hebben iets gedaan waar de consequentie ‘plein vegen’ aan vast zit. Na afloop komt een van de dames zich melden nadat ze keurig haar bezem in de kast had teruggezet.
“Waar is je compagnon?” vraagt mijn collega.
“Eh…die staat weer in de kast.” - “Juf, weet u wat ik aan de lijn had gisteren?”
Door het deel ‘aan de lijn’, maakte ik daar automatisch een telefoon van en ik ging er vanuit dat er dus ook een ‘wie’ bedoeld werd.
“Je tante, je vriendin?” probeerde ik.
De verwachtingsvolle blik van de jongen uit groep 5 veranderde in wanhoop: snapt die juf dan niks?!
“Een karper!”
Kijk, die context had ik niet paraat.
- “Oké, wij gaan dus samen de bijbel opnieuw schrijven, juf. Mag dat?”
Mijn nieuwsgierigheid won het van het idee dat die klus wat groot leek voor twee knullen van 9 jaar oud. En je wist maar nooit of er een interessante vertaling uit voort zou komen, dus…”Oké“.
Een aantal minuten staarden de auteurs voor zich uit terwijl ze naast elkaar achter de computer zaten, elk in hun eigen gedachten verzonken. Daarna begon het:
“Zo, dus Adam was aan het slapen.”
“Nee, zo ging het niet: Adam werd eerst geschept!”
Laat uitspraken en taalvondsten niet verloren gaan en maak er ruimte voor op je site. Ondersteuning nodig?
Neem dan contact op.
